woensdag 27 juli 2016

Nog maar een weekje. ;-(

Nou joepie. Het regent mega hard op onze volgende bestemming. Einde blog.

Grapje natuurlijk hihi!

Met de laatste blog waren we geëindigd bij het paardrijden en het WIFI-punt. Hier nog een paar foto's om te bewijzen dat we echt op een paard hebben gezeten.
Even een groeps foto

Mams had het ook erg naar haar zin.
 We hebben ook een beer gespot!!!! Op weg naar de ranch waar we gingen paardrijden stond ie in de berm recht op. Een foto kunnen we niet tonen want dat lukt dan natuurlijk net niet. Maar geloof maar dat het een mooie Zwarte beer was.
 Onderweg ook nog naar een museum geweest. Het Butch Cassidy Bank Robbery Museum. Daar lag natuurlijk een cache. En daarna op de foto die door de CO(Cache Owner die daar toevallig was) gemaakt.

De hoogste beloning..

Het bankgebouw dat destijds is overvallen door Butch Cassidy. (nooit gepakt trouwens)
We hebben die nacht op een campground bij Bear Lake gestaan. Een super mooi meer met een azuur blauwe kleur die nog mooier was dan die van de cote d'azure. De volgende dag een domper want de kleur was geheel verdwenen. Andere stand van de zon. ;-( Wel allemaal leuke huisjes daar. Een omgeving waar de JetSet met grote speedboten en JetSkies over heen racen.

Inmiddels staan we al 2 dagen op een campground in een buitenwijk van Salt Lake City. Op mama's verjaardag (jawel ze is 48 jaartjes oud geworden) hebben we een pittig eindje gereden met onderweg natuurlijk weer caches. Inmiddels hebben we 5 staten afgereisd. Klinkt veel, maar vergeleken de 50 staten totaal, nou niet echt. Nevada, Arizona, Utah, Wyoming en Idaho, daar kunnen we allemaal een prikker in steken.
Maar goed terug naar ons verhaal. Net buiten de stad nog een winkel ingegaan om maar weer eens inkopen te doen, na Yellowstone waren we zo goed als leeg. Wij dachten oh leuk even snel een taartje(en ze hebben hier de vreemdtse taarten hoor) kopen voor mama en een paar booschapjes. Staan we bij de taartjes, spreekt de mevrouw achter de balie geen Engels. HUH? In Amerika geen Engels?? Dus wij lopen een beetje gek weg, komen we cactusbladeren tegen en allemaal gekke soorten fruit en groenten.
Well, we stonden dus blijkbaar in een Spaanse winkel. Met een groenteafdeling 10 keer uitgebreider dan de normale supermarkten en mensen die bijna niet tot geen Engels spraken. Papa en mama herinnerden zich nog een paar lekkere dingen uit Brazilië, dus daar hadden we profijt bij met als gevolg een feestmaal met taart én Quarana.
Hhhmmmm...
 Na aankomst op de KOA lekker genoten van het weer warmer geworden weer. Gelukkig hebben we hier een zwembad dus konden we heel fijn zwemmen! Lekker water en een beetje bijbruinen. Inmiddels hebben Laurens en papa permanent een tshirt en korte broek aan, ik permanent een short en verschillende kleuren hals en mama, tja die heeft niks? Dus een beetje gelijkmatigheid kweken was wel een goed idee. Uiteindelijk pas laat naar de camper teruggegaan. 's Avonds uit eten geweest bij een Mexicaan om de hoek, Nico's en daar ontzettend lekker gegeten.

Vandaag vroeg opgestaan om naar Salt Lake City te vertrekken. Temple Square to be precise. Dit is een plein met alle heilige tempels van de Mormonen. Daar een beetje rondgesnuffeld en in de Tabernacle geluisterd naar 's werelds grootste orgel. De accoustiek daar is amazing. Daarna onszelf opgesplitst in oud en jong apart. Jong ging naar de musea en oud ging naar de rest, I really don't know what. Het was iets met een gebouw dat leek op het Witte Huis; Capital Hill, en natuurlijk wat caches.
Capital State(Utah) on Capital Hill
Als snel waren Laurens en ik er klaar mee en gingen wij op zoek naar onze geweldige familiestamboom. SLC (zo mogen wij Salt Lake City noemen) has the largest genealogical collection of its kind in the world (vertaling: SLC heeft de grootste verzameling stambomen in de wereld). Dus wij naar binnen bij de FamilySearch. Vet beveiligd en weet ik het allemaal, maar gelijk goed geholpen door twee oude mannen. Ze vonden het helemaal geweldig dat wij uit Holland komen en zo goed engels konden en ik denk dat ze ook wel onder de indruk waren van het feit dat wij zo jong zijn en dan al onze achtergrond willen uitvissen. Uiteindelijk na veel gedoe en gebel en gepraat beland op de onderste verdieping met alle gegevens uit heel Europa. Opeens voelde ik me rijk wat betreft archieven die ik opeens in bezit had. Nouja uiteindelijk gaven we het op na een groot aantal pogingen te vinden wie de vader van de vader van de vader van de vader van opa was en gingen we terug naar de oudjes (papa en mama). Die waren inmiddels SLC(Salt Lake City) rond gelopen en hebben wat foto's geschoten.
Assembly Hall
Het wonderschone orgel in het Tabernakel



Paps en mams op hun voetstuk voor de Salt Lake Temple(Die verboden is voor niet mormonen)
Vanaf daar naar het winkelcentrum gelopen en daar in de foodcourt eten gezocht. Iedereen zijn eigen ding maar toch samen gegeten. En toen was het even shoppingtime. Voor Laurens en mij dan hihi. Dad pays and mom approves.
En paps maar betalen....
Daarna met een volle shuttlebus met Canadezen terug naar de KOA en weer gaan zwemmen. 's Avonds pizza gehaald en als toetje nu een ijsje aan het eten.
Laurens in zijn element
Heerlijk water


Morgen vertrekken we naar Bryce, waar het regent *huilhuilhuil*... Daarna naar Zion, waar het regent *nogmeergehuil*.... so we will see how it ends. Las Vegas blijft tenminste wel gewoon lekker warm haha!

Feitjes:
1) Deze blog gaat letterlijk van hots naar her, I'm so sorry (not :p)
2) Er vloog vandaag minimaal 5 keer een colibrie over het zwembad, super tof!
3) Er zijn vandaag een stuk of 50 mormonen getrouwd vandaag. Elke 20 meter die we liepen kwamen we een andere bruidspaar tegen.

Nu is het wel serieus het einde van de blog.
Liefs DEAL

Welkom in Yellowstone

Hey allemaal,

Zijn we weeeer woehoe! We hebben drie daagjes geen internet dus we hebben de tekst al 2 dagen geleden getypt en vandaag pas de rest gedaan.

Vanaf Lander zijn we doorgereden naar Cody. Onderweg een tussenstop gemaakt in Thermopolis om een heerlijke ‘duik’ te nemen in een van de hot springs daar. Een tip: Het lijkt misschien in eerste opzicht een goed idee om in een mineraalzwembad (een hot spring) te gaan zwemmen. Het is goed voor de huid enzo. Echter is het alleen een goed idee als je alles wat ook maar in contact is geweest met de zwavellucht en het water, meteen, ik herhaal meteen, wast of buiten uithangt want anders stinkt de camper ontzettend naar rotte eieren! Nog een tip: Als je denkt dat je zelf stinkt naar zwavel uit het badhuis, controleer dan ook nog even of je gastoestel dichtstaat. Want blijkbaar was jij het niet, maar het gas.
Heerlijk "stinken" in een natuurlijke hot spring.

Uiteindelijk aangekomen in Cody en jawel, als welkomstgroet gelijk een hoosbui over ons heen. De eerste deze vakantie! Dus wij gezellig op de parkeerplaats bij het visitorcenter staan wachten tot het droog is. Van de mevrouw die daar werkte een aanbeveling gekregen van een leuke campground daar: Ponderosa. Een mega Amerikaanse campground, lekker toeristisch en overal letterlijk vrachtwagens van campers en caravans. Gelukkig was de natte grond daar binnen no time weer droog en zat je lekker in het warme zonnetje te genieten. We waren redelijk op tijd aangekomen op de campground dus alle tijd om een heerlijk dutje te doen en te bedenken wat we ’s avonds willen gaan doen. Cody is een echt cowboystadje vanwege zijn beroemde ‘Buffalo Bill’. NB: Wilt u weten wat dit inhoudt stuur ik u vriendelijk door naar onze geweldige vriend GOOGLE. We konden die avond kiezen tussen een act met hoe cowboys vroeger met pistolen schoten oid en een rodeo. Wij kozen voor…… de rodeo! Zonder enig idee wat ons te wachten stond stapten wij in de shuttlebus en stapten we daarna weer uit bij het stadion. We begonnen met een gebed en het Amerikaanse volkslied. Ja jullie lezen het goed. Wij als een stelletje Nederlanders stonden tussen allemaal Amerikanen die uit volle borst en met overtuigende liefde stonden te zingen. Dat gedoe achter de rug gehad en toen begon het reclamespotje ter paard. Een voor een werden alle sponsoren genoemd en met de vlag daarvan op het paard door het stadion laten huppelen. Toen mocht het feest echt beginnen. Gekke jongens/mannen op een wild paard/stier, zichzelf zo vasthouden dat ze er niet afgegooid worden en als dat wel gebeurd opstaan met pijn. Meisjes/vrouwen die barrelracing deden en met volle snelheid een driehoek rijden om een barrel (vat). Vrouwen en mannen, in teams en individueel die kleine kalfjes proberen te vangen met een lasso. Vanalles was er te zien. Geweldig om mee te maken. Een écht Amerikaans iets. Na deze show terug met de shuttle en op het dak geschreven ‘DEAL were (oeps) here. Greetings from Holland’.
Netjes op een rijtje

Catch me if you can!

Auw! Dat doet zeer....
De volgende dag op weg naar Yellowstone. Onderweg weer een tussenstop gemaakt bij The Old Trial Town. Dit is een oud cowboystadje dat is opgebouwd uit huisjes van verschillende plekken in Amerika. Deze zijn verzameld inclusief foto’s en spullen en hier neergezet van kijk, zo leefden ze toen. Super interessant. Er lagen ook twee lasso’s en Laurens en ik konden het natuurlijk niet laten om te proberen de koe te vangen. Laurens, of course, ving hem gelijk. Ik ving mezelf en creéerde blaren. Lasso werpen is dus niet echt mijn ding. Die van papa en mama ook niet overigens.
Op de campground aangekomen 3 mile voor het nationale park heerlijk relaxed een beetje gebbqt, aan de rivier gezeten met een boek en rosé en hout gehakt. “s Nachts ontzettend mega koud gehad wat maakte dat we niet lekker sliepen en dus veel later dan gepland Yellowstone in gegaan. Daar vanalles gezien, geysers, buffalo’s, aangevroten bomen, afgebrande bomen, modderpoelen die stonden te bubbelen, Laurens die continu liep te piepen dat het zo vreselijk stonk, Chinezen met mondkapjes, 2 prachtige watervallen waarvoor je voor eentje 328 steps downhill moet lopen én back to the top moet lopen, de tegenvallende Mammoth hotsprings dat eerst zo een gek mooi landschap was maar droog bleek te staan op een aantal stukken na, en uiteindelijk de cache van Johan en Martine gevonden bij de Norrisgeysers! Bij Norris de eerste echte geyser gezien. Steamboat Willy zoals papa en ik hem noemen. De echte naam is gewoon steamboat.
En dan te beseffen dat we morgen nog een dag in het park hebben.
Terassen landschap
Dragons mouth



Lower Falls met regenboog....
SteamBoat...



Het hele stel bij elkaar.
Zojuist even naar de wc gewandeld en echt the most amazing thing gezien. Het is hier mega donker, echt gewoon pikkedonker, geen enkele lamp, zelfs de maan was even weg. Dus wij met z’n drietjes (Laurens was zo uitgeput dat ie al lag te slapen) naar boven staren en wow, honderdduizend sterren. Zo mooi! Allemaal lichtpuntjes in de hemel en de melkweg die duidelijk zichtbaar was. Prachtig.

Dag twee Yellowstone waren we wel heel vroeg vertrokken. Om half 8 's ochtends reden wij Yellowstone in en zagen we, omdat het zo vroeg was, de langgezochte pelikaan in het water zwemmen en een buffalo aan de kant van de weg lopen.

De pelikaan
Sjokkend langs de weg.






Laurens en ik bleven slapen in het bed van papa en mama en konden opstaan met een lekker bakkie chocomelk en een muffin. Deze keer konden we op tijd bij de geizer 'The Old Faithful' zijn, dus wij zaten ruim een half uur te wachten tot dat ding eindelijk ging spuiten. Wat was dat een domper. Het bracht zoveel stoom met zich mee dat je alleen stoom zag en soms een druppel water. Leuk man! Dus wij gingen met een onbehagelijk gevoel naar de souvernirwinkels om onze teleurstelling weg te kopen. Een megatas en bijna een uur later waren we terug bij de camper. Het was die ochtend nogal koud dus we hadden allemaal nog truien en lange broeken aan, maar ondertussen was het al pittig warm geworden dus we wilden snel wat korts aan. Daarna begonnen we aan een kleine wandeling met allemaal mooie geizers en mooie poeltjes. De mooiste was toch zeker the Morning Glory.
Morning Glory

Old Faithful
Aan het einde als klap op de vuurpijl nog 2 buffalo's tegengekomen die relatief dichtbij waren en heerlijk aan het rollebollen waren in de opgedroogde modder.
UghhhUgghhh!


Mama wilde nog heel graag naar één andere mooie heetwaterpoel dus wij daarheen gereden, bleek het ontzettend druk te zijn dus we stonden in de file. Máár het was het wachten waard. The Grand Prismatic was prachtig.
Gand Prismatic

Daarna waren we er een beetje klaar met, vooral met de zwavellucht, en kwamen we een prachtplek aan een riviertje tegen. Daar heerlijk gegeten en gezwommen mét zon. Toen bedachten we dat we nog het park uitmoesten, het was half 6, en dat zou zeker 2 uur duren. Uiteindelijk pas rond 8 uur thuis en zaten we allemaal bekaf aan het kampvuurtje. Daar overigens heerlijke maiskolfjes (3 totaal, waarvan 1 gelukt maar who cares?) uit getoverd. Al doende leren we het steeds beter haha.
Even lekker relaxen.
De dag erna vertrokken we wéér door Yellowstone naar Grand Teton waar we nu nog steeds zitten. Zo konden we vroeg inchecken en dus plek hadden op een fijne campground. Daar een beetje rondgelopen, WIFI gezocht, uitgekeken op de Teton Mountains met sneeuw (die helaas nu mistig zijn door de bosbranden die hier in de buurt woeden)  en heerlijk gerelaxed op onze plek.
Vandaag kunnen fixen dat we gingen paardrijden en dus zaten wij om 8 uur in de camper over een vreselijk hobbelige weg te rijden. De tocht op de paarden was heerlijk en met mooi uitzicht. Daarna eindelijk gedoucht (ja we waren vies na 4/5 dagen geen douche, ieeeuwl) en opeens waren we beland bij het WIFIpunt om even ons sociale leven op peil te houden. (foto's komen nog. Batterij leeg...)

Dan is het weer tijd voor de feitjes:
1. Alles is hier groot, maar de worstjes en de hamburgers voor op de bbq zijn mini.
2. Amerikanen vinden het blijkbaar heel normaal om tijdens het eten aan te schuiven en gezellig te kletsen. Zijn trouwens wel hele gezellige gesprekken.



Dat was het weer voor vandaag, ik weet echt niet wat ik nog meer zou moeten vertellen.


Slaaplekker allemaal en tot snel.
Liefs, DEAL

donderdag 21 juli 2016

Onderweg naar Yellowstone

Hoi luitjes,
Deze keer ben ik (Erwin), ha dat had papa gedacht. Ik heb de taak weer toegeclaimt want ik verveelde me.. 

Na 2 dagen reizen waren we er wel een beetje klaar mee. Een mooie campground gevonden in dit national monument (ja zo heet het gebied echt). We dachten daar een nacht door te brengen en dan toch weer verder te reizen maar gezien de rust, omgeving en temperatuur hebben we er een extra nachtje doorgebracht.  Na de 40+ van de afgelopen dagen was het hier “maar” 30+ dus heerlijk aangenaam en ’s avonds heerlijk toeven bij het kampvuur met marsmellows.
Omdat we er toch stonden hebben we ook gelijk een bezoek gebracht een het Dinosaurus museum waar we  met een treintje naar het museum werden gereden. Hier liggen ongeveer 1500 dinobotten dicht bij de plek waar Earl Douglas, klaarblijkelijk vinden ze de naam 'Earl' wel leuk hier, ergens begin 1900 6 uitstekende botten vond. Op de plek waar zoveel opgravingen zijn gedaan is een gebouw gebouwd  Vroeger, lees: miljoenen jaren geleden, was dit landschap plat en stroomde er een rivier. Een zinnetje dat ik onthouden heb van een bordje die daar stond en die mij wel aansprak was: 'the river is as extinct as the dinosaurs who lived here'. (Voor opa en oma: deze rivier is net zo uitgestorven als de dino's die hier vroeger leefden). Zie hier een bovenbeen van een CamaraSaurus. Om even aan te geven hoe groot die dieren waren destijds. Een leuk en leerzaam museum.

Bovenbeen van een of andere dino, ik voel me klein...
 

Na een mooie rondtocht vanaf de dino's naar Vernal, terug naar de grottekeningen en dan helemaal terug naar de campground. Terug daar te zijn hebben we gelijk onze rust gepakt. Mama en ik een boek (ik heb gewoon al 3 boeken van 300/400 bladzijdes uit! :ooo) en Laurens en papa bezig met het vuur aansteken. Ondertussen worden we telkens aangestaard door kleine beestjes. Deze guitige beestjes (Chipmunks) hoeden ons regelmatig gezelschap. Ze rennen langs of springen op je stoel en soms zelf zitten ze aan je tenen. Een ervaring die mama heeft opgedaan. Ze zien er zo lief uit, maar helaas bijten ze. Dus mocht je een drang tot aaien krijgen na het lezen doe het niet want ze bijten flink. Ohja en doe de hordeur van de camper dicht anders springen ze gerust naar binnen. Net als op de band van de camper te gaan zitten om vervolgens op de tafel met eten te gaan zitten. Hoezo schuw..?!

Wat een cutie....
Ja, hij is klein maar de blog werkte niet mee..
Dit is een straat in Vernal die we best wel vrolijk vonden t.o.v.
de rest van de straten in Amerika, dus die moest
maar even lachen voor het vogeltje.


















De camping daar in het park werkt op basis van first come, first serve. Dat is zo veel als wie het eerst komt heeft een plekje. Best een leuk/handig systeem dus. De eerste dag hadden een plek midden op de campground. Prima, maar de tweede dag zijn we toch maar verhuisd naar een plek aan de zijkant dichter bij de rivier die hier achter loopt. Hier was iets meer schaduw en was het iets relaxer.
Die avond kwam een mega droge ranger aanwandelen om te vertellen dat er vanavond een rangersprogram was; een demonstratie van de Camp Rangers over Ratelslangen. Daniëlle en Laurens zijn daar geweest om te horen wat je moet doen als je door een ratelslang wordt gebeten, maar ook hoe ze bewegen en waarom ze ratelen en nouja alles dus. Laurens and I can handle those sneaky little creatures. Aan het einde kregen we ook nog eens een mega lief slangetje mee naar huis. Jawel, eentje waar hij uren aan heeft zitten knutselen zodat het een gespleten tong had, kon buigen en bewegende ogen had. Oke, hij was klein en een kind kon deze was ook doen, maar het gaat om het idee. Verder nog bij het kampvuur s’Moor gemaakt. Typisch iets voor de Amerikanen. Dat is marshmallow tussen een plak chocolade en 2 koekjes plakken en eten. Lekker maar mier zoet en machtig.

Als je goed kijkt zie je linksonder onze campground liggen en als je nog iets beter kijkt
ook de 'Green River' waar we aan stonden.

Our perfect spot next to the Green River. Schaduw en zon, nice!




Vandaag 420 km gereden dus het was me wel weer even een tochtje. Ondertussen weer wat caches gepakt. Één hele leuk was een boom waarin letterlijk schedels hingen. Van herten hebben we maar bedacht. Eng, maar ook super vet om te zien.

Tadaaa, la skull tree
Uiteindelijk aangekomen ergens in de buurt van Riverton, een cowyboystadje met de naam Lander, en gegeten bij de Mac. Teruggereden naar de campground 'the sleeping bear'.  Fijne plek met genoeg schaduw, maar alsnog een beetje warm. Morgen door naar Cody en dan zitten we suuuper dichtbij Yellowstone. Woehoe, eindelijk!

Ik heb vandaag even geen feitjes, behalve dat bij de meisjeswc op de vorige campground een zwaluwnestje boven de deur hing mét een zwaluw erin. Mega schattig!

Dat was het weer voor vandaag dan.
Goodmorning to you all en fijne dag.
Liefs, DEAL :*

maandag 18 juli 2016

Alweer 1 week voorbij..

Hey allemaal,

Vorige keer eindigde ik met dat we hopelijk gingen zwemmen in het meertje daar. Well, we did!


Heerlijk afkoelen in Lake Powell

En het water was heerlijk! Wahweap Campground was ons aanbevolen vanwege het mooie uitzicht en dat was er ook zeker. Een prachtig groot blauw meer met grote zandsteenformaties (ik citeer Laurens van der Flier).
De dag erna zijn we vroeg opgestaan voor de trip naar de Antelope Canyon. Dit is een prachtige canyon uitgesneden door water en met name wind. Daar aangekomen begonnen we met een echte Native American die een mooie hoepeldans deed.
American Native in vol ornaat.....



Blijkbaar zat er ook echte symboliek achter, maar het was voornamelijk heel vet om naar de kijken en je fantasie te gebruiken (dingen zoals een vlinger, mickey mouse, etc kwamen naar voren). Deze benutting van je fantasie was goed want in de canyon waren er dingen in de rotsen uitgesneden en om die te zien moest je je het wel inbeelden. De weg naar de canyon was ontzettend leuk. Het eerste deel ewas over de gewone weg, maar verderop over zand en dat was ontzettend bouncy. We vlogen allemaal omhoog van onze zitplekken. De auto hield het overigens zeer goed, we zijn niet omgevallen. Wel was het weer eens enorm warm dus de verkoeling in de canyon (het was daar 10 graden kouder) was een hemel. Daar onze ogen uitgekeken. Zoveel moois en zoveel te zien. Abraham Lincoln, George Washington, een draak, een drakenoog én de wallpaper van Windows zijn allemaal door ons gespot.
De draak, goed kijken!

Drakenoog(Als je de foto draait)

Windows wallpaper
Na de prachtige canyon terug naar de geweldige woestijn bij onze campground. We waren allemaal oververhit, maar ik had het geweldige idee om onder de buitendouche te gaan staan met m'n hoofd en nek en dat was heerlijk. Zo hebben we het een tijdje volgehouden en hadden we uiteindelijk de moed verzameld om toch nog even op pad te gaan naar de Horseshoe bend. Hier heeft de Coloradoriver de makkelijkste weg gezocht en dat werd de vorm van een hoefijzer. Best moeilijk om op de foto te krijgen trouwens.

De buitendouche

Horseshoebend

Wat een model..
Na deze wandeling nog een paar caches meegepikt en om 21.00 uur zaten wij aan ons avondeten. Dat is redelijk normaal geworden voor ons de laatste dagen. Helaas niet gelijk kunnen slapen aangezien we opeens een rotte eierenlucht roken in de camper en wij op avontuur gingen naar de oorsprong ervan. Niet kunnen vinden, maar we gaan ervan uit dat het kwam door de riolering ergens. Nu komt het soms nog terug, maar dan wordt het al snel bang van onze reacties daarop en verdwijnt het snel gelukkig.
 
De volgende dag gingen we al vroeg op weg richting Moab met als tussenstop Bluff. Tussendoor gestopt bij de indianen voor lunch en om Laurens zijn travelbug in een cache te verstoppen. Onderweg nog door Monument Valley met hét beeld van de films en langs Mexican Hat (het is een steen in vorm van een Mexiaanse hoed) gereden. Aangekomen in Bluff een verblijfplaats voor de nacht gezocht bij CoralSands Campground en kennis gemaakt met meneer Earl. Een echte Amerikaan uit Florida met een Zuid-Amerikaans accentje. 'S avonds een heerlijke pizza gegeten en ondertussen ruim anderhalf uur met Earl gepraat. Een ontzettend leuk en goed gesprek gehad over het echte Amerika en de dingen die we er niet van snapten of niet wisten. Zo zijn we er achter gekomen dat de kinderen hier maarliefst 3 maanden (!) vakantie krijgen en de werkende ouders maar 2 weken. Verbazingwekkend. Uiteindelijk afscheid genomen van Earl en gaan slapen.

De volgende ochtend heerlijk in de schaduw ontbeten door de Cottenwood Tree die naast ons stond, dus heel fijn en daarna vertrokken naar Moab. Onderweg redelijk veel caches gepakt en onder de eerste Arch (Wilson Arch) gestaan. Utah staat hier bekend om. Ook nog naar een of ander quircky place geweest. Hier had een stel in de jaren 50 in een rots een huis met 14 kamers gemaakt en eromheen was nu vanalles verzameld wat oud was.
De rots met 14 kamers

Hét filmuitzicht
Mama heeft de cache gevonden!
In Moab nog 'even' gestopt bij het Visitorcentre, met mega goede WIFI dus konden Laurens en ik fijn pokémons vangen. Daarna doorgereden naar de campground, heerlijk ontspannen een boek gelezen en gestoken door beestjes waardoor iedereen nu minimaal 5 bulten heeft.

Vandaag was het wat bewolkt met wat regen en papa en mama wilden graag heel vroeg weg om naar alle Arches te kijken. Laurens en ik hadden daar wat minder zin in, dus de oplossing was dat Laurens naast mij kwam liggen (ik lig beneden op de plek waar officieel een tafel en banken staan) en wij al slapend naar de plekken zijn gereden. Wij doorgeslapen en papa en mama al een wandeling gemaakt en ondertussen een bbq meegejat die ze zagen bij een picknicktafel haha. De tweede wandeling met z'n alle ontbeten op een parkeerplek en daarna Laurens achtergelaten en met z'n 3e gaan kijken bij de bruggen van zandsteen.
De wandeling begon heel chill, er waren nogal veel wolken dus het was niet zo warm. Uiteindelijk trok het open en werd het toch wel een beetje warm (ik ben weer eens verbrand jeuj), maar de gezichten waren super mooi en waanzinnig om te beseffen dat zoiets zwaars toch blijft hangen. Ook nog een regenboog gezien!

Deze zal niet naar beneden komen!







Hier valt af n toe een stukje naar beneden.....



Of je maakt je eigen 'Balanced Rock'.







Wat een uitzicht




Daarna zijn we gaan chillen bij de supermarkt om daarna op een jetboat de Coloradorivier af te gaan. Helaas konden papa en mama niet mee, dus ging ik samen met Laurens. Maar was dit vét! We hebben zo genoten. We waren zeiknat, vooral Laurens die voorin zat, maar echt wauw. Jason, de begeleider, had mega mooi ogen even tussen maar was een echte avonturier en we hebben zeer leuke gesprekken gevoerd daar op die snelle boot.
De mega vet coole jetboat met vooraan mijnheer Jason





















Feitjestijd!
1) Deze blog is zeg maar geschreven in 2/3 dagen, want ik had geen inspiratie en blijkbaar is deze taak mij volledig toegeschoven. De eerste keer dat ik dit schreef hadden we al 5 keer een Kolibrie (of zoals de Amerikanen het noemen een "Hummingbird") gezien. Wat zijn die vogeltjes klein man.. :o
2) Our place to be within the hours of morning and afternoon is de Subway. We hebben hier al regelmatig een hapje gegeten.
3) Mijn arm valt zowat uitelkaar van alle vellen die eraan hangen door het vervellen
4)  Ik weet even geen feitjes meer

Ik denk dat dit het weer even was voorlopig. Morgen vertrekken we naar Vernal en vanaf daar zullen we het wel weer zien!

Groetjes en goedemorgen allemaal!
Daniëlle, en ik denk ook de rest van la familia